Sunday, November 20, 2011

singapoor me - 1

singapore. - officially the Republic of Singapore, is a Southeast Asian city-state off the southern tip of the Malay Peninsula, 137 kilometres (85 mi) north of the equator. [c/o wikipedia]


the events that im gonna narrate in this blog happened in my first out of the country trip. alone. [well technically i am]


i want to try doing a blog for each day that i was in singapore. but like my previous blog, ill just see where this will take me.


so first day:


well its not my first time riding a plane, but my first time doing it alone. and let me tell you the clouds never cease to amaze me each time. 


sea of clouds
Awesome God, aint He?

ok weather seems fine, i think this is gonna be an awesome trip!

i was picked up [call boy?] by my friend at the budget airport. biglang sumulpot ang gago, right at the part when i was getting real nervous, the what do i do what do i do phase. yer a lifesaver resh!


we headed to the hotel my erpats booked for me[uy i paid for this trip ha, concern lang erpats ko kaya binook nya ko]. sa may lavender rd. 


first thing i noticed? 


"wow, dame pagkaen sa foodcourt! eto yung napapanood ko sa tv!"



i forgot what that white thing is called. pero not bad. one thing i noticed was that some of their food matabang. pero keri. 


si resh nga pala one of my closest friend from highschool kaya sawa na kame sa isat isa, pero nasabik pa din kame nung magkita kame. hindi namen alam pati teacher namen nun hs sinundan din kame, nasabek sa hot bodies namen. ay joke lang. joke lang din na teacher namen sya. kahawig lang ng isang values teacher namen yan nasa baba.


then we went to razel's restaurant. medz! well hindi sa kanya yun, pero chef sya dun.[bigtime!] Andun din si pimpin ryman, ang pinakamatinik na playboy/chickboy/sakristan na nadestino sa singapore. 

ryman, resh, raf[jbee], gab
Onga pla, nagpiktyur kame dito para inggitin si papi, sya nagpabili ng jollibee[yep,from manila dala ko sa eroplano] kaso sa kadahilanang hindi pwedeng isambulat dito, hindi sya nakapunta. [cue in: jeremih - "its ur berdey so i know u want to ah-ah-ah-ahh.."] 
kaya ang jollibee mapupunta kay resh at razel, na malugod naman nilang tinanggap. Happy Bday raf! 

dahil medyo late na at tapos na ang shift ni razel muwi na kame pero hinatid nila ko sa hotel at humiwalay na si pimpin master samen.

dahil inii-stalk sya ng babaing ito..



Namiss ko sila razel kaya konting kwentuhan muna sa kwarto, salampak at umuwi na din sila. eto nga pala si chef. kasama yung taxi driver nila pauwi. dahil nagsasarado pala ang mga bus at train dun.



sa day 2, mamasyal kame ni resh.at eto sa baba ang ginawang itinerary ni razel[tinago ko zel!] which is a lot of fun. i think you have to watch out for it. ummm kung kelan ako sipagin. ok? [feeling may nagbabasa ng blog.] haha! til next time!





ugly pageants please.

if you ever stumble upon this accidentally, bago pa man ang lahat i am about to bash something. now, i am sincerely asking for forgiveness if ever i might offend any of you. I am just about to type this, and i dont want to edit my work, i will not proof read it, i dont care if the grammar is incorrect, i just want my idea to be as fresh and as warm as an apple pie from my oven brain.

*clears throat..uh eeherm..
i think beauty pageants are stupid. bow.  i think it is a discrimination to the fullest displayed by the higher ups of the society and we, the middle/lower class gladly patronize it.

baket?

kasi magaganda sila.

lalo na si miss belgium nung 90s.
and as a man, wala kong paki alam sa kanila basta magaganda sila. Pero medyo nakakabitin lang pag npapanood ko sila. pag nakatutok na ko sa panonood at inii-spot-an ko na si miss japan dahil type nya din ako


 at gusto ko pa namin magtitigan. kaso eepal naman bigla ang bwisit na cameraman dahil ililipat na sa panibagong contestant. namaaaan.

bitin men!




Speaking of biglang lilipat..may segment sa miss universe na maglalakad lang yung mga contestant [tas lilipat na sa ibang contestant, pagbalik sa previous contestant yung nakakagulat dun ay mgkakaroon na kagad sila ng score sa paglakad pa lang..syet. pano yun?


kung tunay na lalake ang hurado dun, hindi na nya papagurin ang contestant sa paglakad, paiikutin na lang yun at bend bend ng konte, pakyut ng konte at smile ng konte, "the more you make landi the higher your score is", ang magiging motto ko dun bilang judge.




dba, miss czech?


look up young man, look up.



Lumalayu na ko sa topic ko kaya babalik tayo sa gusto ko iparating, bakit walang pageant ang mga panget? 

unfair ang universe dahil ang tinitignan nila ay ang panlabas na kaanyuan. teka. may idea na pumasok sa isip ko. pano kung magpasok tayo, pinas, ng pangit na contestant? pero matalino? magiging miss universe kaya yun kung swertehin sya sa mga tanong sa kanya? tipong maawa ang mga judges dahil ampanget nya? i doubt it, siguro screening pa lang disqualified na yun.

leche, kawawa naman tayong mga panget.

Thursday, November 3, 2011

spot on bloody birthday surprise

mga bandang ala-una ng tanghali kahapon, nakatanggap ako ng tawag from fedex, saying that i have a package from some Rakesh Thakrar..unang pumasok sa isip ko ay ang kaibigan kong si resh. nung nasa singapore kasi kame may nagtry pumickup samen na baklang indian [no offense ha, and that's another story na i will link after i finish blogging about my first time travelling alone drama]  


fedex agent: sir gab, may pakej ho kayo na parating na sa bahay nyo ngayun, sa 185 blahblah st.
ako: ah ganun ho ba, sige may tao hong tatanggap sa bahay namen. kanino po galing?[iniisip ko si thea]
fedex: ah kay rakesh thakrar sa mailbox etc ho.
ako: [huh? dito na pumasok si resh] aahh..sang lugar ho? 
fedex: sa uxbridge postal po sa london


at dun ko naconfirm na si thea nga nagpadala.
 natuwa ako, napa-blimey nga ako dahil first time ko makakatanggap ng package e tas galing pa sa aking sinta. kaso may sinabe pa si kuya..


fedex: sir, maghanda na lang ho kayo ng 2972 pesos.
ako: ha? hindi ba binayaran yan umpisa pa lang?
fedex: ah sir nabayaran po pero sa customs duties and tax ho yun.
ako: [anlaki pala] naku sir, hanggang kelan ba pwede maideliver yan, wala palang tao sa bahay nmin..


ipinagpabukas ko na ang pagpapadeliver, pwede naman daw, saka walang emergency money sa bahay, 


hindi din alam ni thea na ganun pala ang mangyayare kaya nagulat din sya, tingin ko balak nya ideny na galing sa kanya yun kaya naipasok si rakesh kung sino man sya, pero dahil nagulat din sya sa 3k napa-wot na lang sya in a british accent. [turo ko sa kanya yun! "what = wot" pag nasa UK ka na]


so ayun pag sila daw nakakatanggap ng package wala naman daw bayad. so nagresearch ako...and i quote
"...I don’t mind paying taxes but they should be reasonable. If the tax is going to be half or more than half of the total cost then it’s totally unreasonable. And where do they use the money? To pay for our president’s dinner party? Sigh...." 

(http://www.calvinshub.com/2009/11/oops-philippines-customs-did-it-again/)

hmmm...fuckage...


Sabi ni thea saken, almost the same price na daw sa binayaran ko yung price ng lahat  [she got it on sale, nung nandito pa kasi sya sa pinas ayaw ko na binibilan nya ko ng kahit ano, pero she bargained na unfair daw, kaya we agreed na kung bibilan nya ko dapat sale lang.]


nung binuksan ko, kinuha ko lahat ng papel, para manlumo ako..


guard on duty, N/A. berigud


ATTN?! really?




at para mawala na ang sakit ng pagkawala ng 3k pinangibabaw ko na ang excitement ko sa pinadala nya, ayaw nya kasi sabihin kung ano ang laman.. 


at teneeeeeen!


isang astig na longsleeves, dalawang malupit na polo shirt [na hindi ko ipapakita kahit ampogi ko habang suot ko yun]


at isang pantalon na bawal isuot sa inuman.go figure! [i always wanted to say that]




but it turned out na kung nanlumo ako sa mga papel na nasa taas, nung nabasa ko tong nasa baba, bawing bawi na ang 3k ko. *wink








ps. babe may xmas pa.